یادداشت: ابراهیم بهمنی

در دل سرزمین‌ غنی از گاز، جایی که ثروت به وفور می‌جوشد، مردمانی افسرده دارد

با خبر شدیم جوانانی از شهرستان عسلویه برای اعتراض های پیاپی خود مجدد در اوج نا امیدی به اداره اشتغال سازمان منطقه ویژه مراجعه کرده اند، آیا مسئولی صدای این جوانان جویای کار نمی شنود.

در دل سرزمین‌ غنی از گاز، جایی که ثروت به وفور می‌جوشد، مردمانی افسرده دارد.

با خبر شدیم جوانانی از شهرستان عسلویه برای اعتراض های پیاپی خود مجدد در اوج نا امیدی به اداره اشتغال سازمان منطقه ویژه مراجعه کرده اند، آیا مسئولی صدای این جوانان جویای کار نمی شنود؟

ابراهیم بهمنی در یادداشتی در خبرگزاری فارس از وضعیت اشتغال در جنوب استان بوشهر گلایه کرد: در دل سرزمین های غنی از نفت و گاز جای که ثروت به وفور می جوشد مردمانی با غم زندگی می‌کنند، که در سایه‌ی این ثروت، دردی عمیق را حس می‌کنند.

چشمان بچه‌ها، که روزی پر از امید بود، که با راه افتادن پارس جنوبی چهره فقر و بیکاری از شهرستان خواهد رفت و امروز در انتظار فردایی روشن، به تاریکی غم و بیکاری خیره شده‌اند.

آری، پدران و مادران، با دستانی پر از زحمت، ثروت خود یعنی آسمان، خاک و دریا را با سخاوت هرچه تمام در اختیار مردانی از جنس صنعت قرار دادند.

ثروت، همچون دریایی عمیق، در دل زمین نهفته است، اما بر روی خاک، بیکاری و ناامیدی، چهره‌های جوان را پژمرده کرده است.

چرا که در این سرزمین پر از نعمت، فرصتی برای کار و تلاش نیست.

بچه‌ها در کوچه‌ها بازی نمی‌کنند، بلکه در دل خود، آرزوهایی بزرگ دارند، آرزوهایی که با هر روزی که می‌گذرد، کم‌رنگ‌تر می‌شوند.

دردی که بر دل پدران نشسته است، فریاد بی‌صدایی است،که در دل شب‌های تاریک، به گوش زمین می‌رسد.

ای کاش ثروت تنها در دست عده‌ای محدود نباشد، ای کاش فرصت‌ها به همه برسد، تا بچه‌ها بتوانند بخندند، و آینده‌ای روشن بسازند.

در این سرزمین غنی، بگذارید ثروت، به جای درد و غم، منبعی برای امید و زندگی باشد.

بگذارید دست در دست هم، راهی بسازیم برای فردا،که در آن هیچ کودکی غمگین نباشد.